
گوستاو كوربه
1877- 1819 § فرانسوي
گوستاو كوربه يك انقلابي فتنهگر و رهبر مكتب رئاليسم فرانسه محسوب ميشد. وي ميكوشيد زندگي روزمره را آنطور كه ميديد، به دور از مفاهيم آرمانيشدهي زيبايي، به تصوير بكشد.
گوستاو کوربه پسر خانوادهای کشاورز و ثروتمند بود. او در بخش اورنا واقع در ناحیهی ژورا در شرق فرانسه به دنیا آمد. علاقهی او به این بخش دور افتاده از روستاهای فرانسه در تمام عمر ادامه یافت: او اغلب به بازدید از این منطقه میرفت و نقاشی از ساکنان و مناظر متمایز آن هرگز خستهاش نمیکرد. او در برابر اجبار خانوادهاش برای تحصیل در رشتهی حقوق مقاومت کرد و در ۲۰ سالگی به پاریس رفت تا در کارگاه نقاشِ اکنون فراموش شدهای به نام م. استوین ثبت نام کنید. کوربه با رونگاری از آثار نقاشان طبیعتگرای قرن هفدهم مانند ولاسکس و کاراواجو به تقویت مهارتهای خود پرداخت و بعدها تلاش خود را متوجه کسب موفقیت در «سالن» کرد. اما این کار دشوار بود اوبین سالهای ۱۸۴۱ تا ۱۸۴۷ (برای آکادمی) ۲۵ اثر فرستاد اما تنها سه اثر برای نمایش پذیرفته شد.
معبد رئالیسم
در سال ۱۸۴۸، کوربه با گروهی از هنرمندان که در آبجوسازی اندلر (ملقب به «معید رئالیسم») گرد هم آمده بودند، آشنا شد. در میان آنها، پیر پرودون، آنارشیست، شارل بودلر شاعر و ژول شامفلوری نویسنده حضور داشتند. این گروه به رهبری کوربه با آغوشی باز فلسفهی رئالیستی را پذیرفت- اندیشهای که باور داشت هنر و ادبیات به جای نسخهای آرمانی شدهی زندگی، باید آن را آن گونه که هست نشان دهند و از طرف دیگر باید با مسائل اجتماعی نیز رودررو شوند. در همان سال، پاریس دستخوش آشوب شد. جماعت شورشیان به خیابانها ریختند، پادشاه از سلطنت کنارهگیری کرد و حکومت جمهوری خواهان روی کار آمد. کوربه با وجود عدم شرکت در این مبارزه، عمیقاً با انقلابیون همدل بود.
موفقیتهای کوریه با نمایش ۱۰ نقاشی او در «سالن» سال ۱۸۴۸ و استقبال گرم منتقدان از آنها رو به افزایش گذاشت. سال بعد، نقاشی «پس از شام در اورنا» که یک دورهمی در مسافرخانهای روستایی در نزدیکی منزل خانوادگی کوربه را به تصویر میکشید، مدالی دریافت کرد و توسط دولت خریداری شد. او که از این موفقیت دلگرم شده بود، به نقاشی از صحنهها و مردمان ناحیهی ژورا ادامه داد.
دیدگاه خود را بنویسید